stranický
See also: stranicky
Czech
Pronunciation
- IPA(key): [ˈstraɲɪt͡skiː]
- Rhymes: -ɪtskiː
Adjective
stranický (comparative straničtější, superlative nejstraničtější, adverb stranicky)
- (relational) party (of or relating to a political party)
- Vždy dodržoval stranickou disciplínu. ― He always observed party discipline.
Declension
| singular | ||||
|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | ||
| animate | inanimate | |||
| nominative | stranický | stranická | stranické | |
| genitive | stranického | stranické | stranického | |
| dative | stranickému | stranické | stranickému | |
| accusative | stranického | stranický | stranickou | stranické |
| locative | stranickém | stranické | stranickém | |
| instrumental | stranickým | stranickou | stranickým | |
| plural | ||||
| masculine | feminine | neuter | ||
| animate | inanimate | |||
| nominative | straničtí | stranické | stranická | |
| genitive | stranických | |||
| dative | stranickým | |||
| accusative | stranické | stranická | ||
| locative | stranických | |||
| instrumental | stranickými | |||
Related terms
Further reading
- “stranický”, in Příruční slovník jazyka českého (in Czech), 1935–1957
- “stranický”, in Slovník spisovného jazyka českého (in Czech), 1960–1971, 1989
- “stranický”, in Internetová jazyková příručka (in Czech), 2008–2025