strawa

See also: Strawa, strawą, and Strawą

Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *sъtrava. By surface analysis, deverbal from strawić.

Pronunciation

 
  • IPA(key): /ˈstra.va/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ava
  • Syllabification: stra‧wa
  • Homophone: Strawa

Noun

strawa f

  1. (archaic or literary or dialectal, Kielce) food, fodder
  2. (archaic) costs, expenses
  3. (Kielce, Przemyśl) alternative form of potrawa

Declension

Declension of strawa
singular plural
nominative strawa strawy
genitive strawy straw
dative strawie strawom
accusative strawę strawy
instrumental strawą strawami
locative strawie strawach
vocative strawo strawy

Further reading

  • strawa in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • strawa in Polish dictionaries at PWN
  • strawa in PWN's encyclopedia
  • Aleksander Saloni (1899) “strawa”, in “Lud wiejski w okolicy Przeworska”, in M. Arct, E. Lubowski, editors, Wisła : miesięcznik gieograficzno-etnograficzny (in Polish), volume 13, Warsaw: Artur Gruszecki, page 245 (425)
  • Jan Łoś (1886) “strava”, in “Gwara opoczyńska. Studium dialektologiczne”, in Rozprawy i Sprawozdania z Posiedzeń Wydziału Filologicznego Akademii Umiejętności (1), volume 11, page 189
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.