strekkingur

Icelandic

Etymology

From strekkja (to pull tight, to tauten) +‎ -ingur.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈstrɛhciŋkʏr/

Noun

strekkingur m (genitive singular strekkings, no plural)

  1. (meteorology) strong breeze (wind of number 6 on the Beaufort scale)

Declension

Declension of strekkingur (sg-only masculine)
singular
indefinite definite
nominative strekkingur strekkingurinn
accusative strekking strekkinginn
dative strekkingi strekkingnum
genitive strekkings strekkingsins