stridskraft
Swedish
Etymology
Compound of strid + -s- + kraft. Cognate of German Streitkraft.
Noun
stridskraft c
Usage notes
Typically plural.
Declension
| nominative | genitive | ||
|---|---|---|---|
| singular | indefinite | stridskraft | stridskrafts |
| definite | stridskraften | stridskraftens | |
| plural | indefinite | stridskrafter | stridskrafters |
| definite | stridskrafterna | stridskrafternas |