strimla
Swedish
Etymology
Diminutive of strimma. Compare Icelandic strimill, Norwegian Bokmål and Norwegian Nynorsk strimmel.
Verb
strimla (present strimlar, preterite strimlade, supine strimlat, imperative strimla)
- to shred (cut into long, narrow pieces)
Conjugation
| active | passive | |||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | strimla | strimlas | ||
| supine | strimlat | strimlats | ||
| imperative | strimla | — | ||
| imper. plural1 | strimlen | — | ||
| present | past | present | past | |
| indicative | strimlar | strimlade | strimlas | strimlades |
| ind. plural1 | strimla | strimlade | strimlas | strimlades |
| subjunctive2 | strimle | strimlade | strimles | strimlades |
| present participle | strimlande | |||
| past participle | strimlad | |||
1 Archaic. 2 Dated. See the appendix on Swedish verbs.
Noun
strimla c
Declension
| nominative | genitive | ||
|---|---|---|---|
| singular | indefinite | strimla | strimlas |
| definite | strimlan | strimlans | |
| plural | indefinite | strimlor | strimlors |
| definite | strimlorna | strimlornas |
References
- strimla in Svensk ordbok (SO)
- strimla in Svenska Akademiens ordlista (SAOL)
- strimla in Svenska Akademiens ordbok (SAOB)
- strimla in Elof Hellquist, Svensk etymologisk ordbok (1st ed., 1922)