stroighnigh

Irish

Etymology

From stroighin (“cement”, noun) +‎ -igh (verbal suffix).

Verb

stroighnigh (present analytic stroighníonn, future analytic stroighneoidh, verbal noun stroighniú, past participle stroighnithe)

(transitive) to cement

Conjugation

conjugation of stroighnigh (second conjugation)

tense	singular			plural			relative	autonomous
verbal noun	stroighniú
past participle	stroighnithe
tense	first	second	third	first	second	third	relative	autonomous
indicative
present	stroighním	stroighníonn tú; stroighnír^†	stroighníonn sé, sí	stroighnímid; stroighníonn muid	stroighníonn sibh	stroighníonn siad; stroighníd^†	a stroighníonn; a stroighníos	stroighnítear
past	stroighnigh mé; stroighníos	stroighnigh tú; stroighnís	stroighnigh sé, sí	stroighníomar; stroighnigh muid	stroighnigh sibh; stroighníobhair	stroighnigh siad; stroighníodar	a stroighnigh / ar stroighnigh*	stroighníodh
past habitual	stroighnínn	stroighníteá	stroighníodh sé, sí	stroighnímis; stroighníodh muid	stroighníodh sibh	stroighnídís; stroighníodh siad	a stroighníodh / a stroighníodh*	stroighnítí
future	stroighneoidh mé; stroighneod; stroighneochaidh mé^†	stroighneoidh tú; stroighneoir^†; stroighneochaidh tú^†	stroighneoidh sé, sí; stroighneochaidh sé, sí^†	stroighneoimid; stroighneoidh muid; stroighneochaimid^†; stroighneochaidh muid^†	stroighneoidh sibh; stroighneochaidh sibh^†	stroighneoidh siad; stroighneoid^†; stroighneochaidh siad^†	a stroighneoidh; a stroighneos; a stroighneochaidh^†; a stroighneochas^†	stroighneofar; stroighneochar^†
conditional	stroighneoinn; stroighneochainn^†	stroighneofá; stroighneochthá^†	stroighneodh sé, sí; stroighneochadh sé, sí^†	stroighneoimis; stroighneodh muid; stroighneochaimis^†; stroighneochadh muid^†	stroighneodh sibh; stroighneochadh sibh^†	stroighneoidís; stroighneodh siad; stroighneochadh siad^†	a stroighneodh; a stroighneochadh^† / a stroighneodh; a stroighneochadh^†	stroighneofaí; stroighneochthaí^†
subjunctive
present	go stroighní mé; go stroighníod^†	go stroighní tú; go stroighnír^†	go stroighní sé, sí	go stroighnímid; go stroighní muid	go stroighní sibh	go stroighní siad; go stroighníd^†	—	go stroighnítear
past	dá stroighnínn	dá stroighníteá	dá stroighníodh sé, sí	dá stroighnímis; dá stroighníodh muid	dá stroighníodh sibh	dá stroighnídís; dá stroighníodh siad	—	dá stroighnítí
imperative
–	stroighním	stroighnigh	stroighníodh sé, sí	stroighnímis	stroighnígí; stroighnídh^†	stroighnídís	—	stroighnítear

* indirect relative
† archaic or dialect form

Synonyms

References

Ó Dónaill, Niall (1977) “stroighnigh”, in Foclóir Gaeilge–Béarla, Dublin: An Gúm, →ISBN