stronniczość

Polish

Etymology

From stronniczy +‎ -ość.[1] First attested in 1830.[2]

Pronunciation

  • IPA(key): /strɔnˈɲi.t͡ʂɔɕt͡ɕ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -it͡ʂɔɕt͡ɕ
  • Syllabification: stron‧ni‧czość

Noun

stronniczość f

  1. bias, partiality, sidedness
    Synonyms: bezstronność, obiektywność
    Antonym: nieobiektywność

Declension

Declension of stronniczość
singular
nominative stronniczość
genitive stronniczości
dative stronniczości
accusative stronniczość
instrumental stronniczością
locative stronniczości
vocative stronniczości

References

  1. ^ Halina Zgółkowa, editor (1994–2005), “stronniczość”, in Praktyczny słownik współczesnej polszczyzny, volumes 1–50, Poznań: Wydawnictwo Kurpisz, →ISBN
  2. ^ Gazeta Polska (in Polish), number 149, 5 June 1830, page 4

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.