stulti

Esperanto

Etymology

From stulta +‎ -i.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈstulti/
  • Rhymes: -ulti
  • Hyphenation: stul‧ti

Verb

stulti (present stultas, past stultis, future stultos, conditional stultus, volitive stultu)

  1. (intransitive) to be foolish, stupid
    Ĉu vi stultas? ― Are you stupid?

Conjugation

Conjugation of stulti
present past future
singular plural singular plural singular plural
tense stultas stultis stultos
active participle stultanta stultantaj stultinta stultintaj stultonta stultontaj
acc. stultantan stultantajn stultintan stultintajn stultontan stultontajn
nominal active participle stultanto stultantoj stultinto stultintoj stultonto stultontoj
acc. stultanton stultantojn stultinton stultintojn stultonton stultontojn
adverbial active participle stultante stultinte stultonte
infinitive stulti imperative stultu conditional stultus

Latin

Adjective

stultī

  1. inflection of stultus:
    1. nominative/vocative masculine plural
    2. genitive masculine/neuter singular
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.