stupărit
Romanian
Etymology
From stup + -ărit.
Noun
stupărit n (uncountable)
Declension
| singular only | indefinite | definite |
|---|---|---|
| nominative-accusative | stupărit | stupăritul |
| genitive-dative | stupărit | stupăritului |
| vocative | stupăritule | |
From stup + -ărit.
stupărit n (uncountable)
| singular only | indefinite | definite |
|---|---|---|
| nominative-accusative | stupărit | stupăritul |
| genitive-dative | stupărit | stupăritului |
| vocative | stupăritule | |