stupit

Romanian

Etymology

Past participle of stupi.

Noun

stupit n (plural stupituri)

  1. saliva

Declension

Declension of stupit
singular plural
indefinite definite indefinite definite
nominative-accusative stupit stupitul stupituri stupiturile
genitive-dative stupit stupitului stupituri stupiturilor
vocative stupitule stupiturilor

Verb

stupit (past participle of stupi)

  1. past participle of stupi