styrja
Faroese
Etymology
From Old Norse styrja, from Proto-Germanic *sturjô.
Noun
styrja f (genitive singular styrju, plural styrjur)
Inflection
| f1 | singular | plural | ||
|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| nominative | styrja | styrjan | styrjur | styrjurnar |
| accusative | styrju | styrjuna | styrjur | styrjurnar |
| dative | styrju | styrjuni | styrjum | styrjunum |
| genitive | styrju | styrjunnar | styrja | styrjanna |
Derived terms
Icelandic
Etymology
From Old Norse styrja, from Proto-Germanic *sturjô.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈstɪrja/
- Rhymes: -ɪrja
Noun
styrja f (genitive singular styrju, nominative plural styrjur)
Declension
| singular | plural | |||
|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| nominative | styrja | styrjan | styrjur | styrjurnar |
| accusative | styrju | styrjuna | styrjur | styrjurnar |
| dative | styrju | styrjunni | styrjum | styrjunum |
| genitive | styrju | styrjunnar | styrja | styrjanna |