stytłać

Polish

Etymology

From s- +‎ tytłać.

Pronunciation

Verb

stytłać pf (imperfective tytłać)

  1. (transitive, Near Masovian) to daub, to smudge
  2. (transitive, Near Masovian) to wrench out (to remove by violently grabbing)

Further reading

  • Władysław Matlakowski (1891) “stytłać”, in “Zbiór wyrazów ludowych dawnej ziemi czerskiej”, in Sprawozdania Komisyi Językowej Akademii Umiejętności, volume 4, Krakow: Drukarnia Uniwersytetu Jagiellońskiego, page 370
  • Zygmunt Wasilewski (1889) “stytłać”, in Jagodne: wieś w powiecie łukowskim, gminie Dąbie: zarys etnograficzny (in Polish), Warsaw: M. Arct, page 247
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.