suða

See also: Appendix:Variations of "suda"

Icelandic

Etymology 1

Noun

suða f (genitive singular suðu, nominative plural suður)

  1. boiling
  2. welding
    Synonym: logsuða
  3. buzzing
    Synonym: suð
Declension
Declension of suða (feminine)
singular plural
indefinite definite indefinite definite
nominative suða suðan suður suðurnar
accusative suðu suðuna suður suðurnar
dative suðu suðunni suðum suðunum
genitive suðu suðunnar suða, suðna suðanna, suðnanna

Etymology 2

Verb

suða (weak verb, third-person singular past indicative suðaði, supine suðað)

  1. to buzz, to hum
    Synonym: niða
  2. to whine about something, to pester, to ask repeatedly
    Synonym: þrábiðja
Conjugation
suða – active voice (germynd)
infinitive nafnháttur að suða
supine sagnbót suðað
present participle
lýsingarháttur nútíðar
 suðandi
indicative
framsöguháttur
 subjunctive
viðtengingarháttur
present
nútíð
 past
þátíð
 present
nútíð
 past
þátíð
singular ég suða suðaði suði suðaði
þú suðar suðaðir suðir suðaðir
hann, hún, það suðar suðaði suði suðaði
plural við suðum suðuðum suðum suðuðum
þið suðið suðuðuð suðið suðuðuð
þeir, þær, þau suða suðuðu suði suðuðu
imperative boðháttur
singular þú suða (þú), suðaðu
plural þið suðið (þið), suðiði1
1 Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
suðast – mediopassive voice (miðmynd)
infinitive nafnháttur að suðast
supine sagnbót suðast
present participle
lýsingarháttur nútíðar
 suðandist (rare; see appendix)
indicative
framsöguháttur
 subjunctive
viðtengingarháttur
present
nútíð
 past
þátíð
 present
nútíð
 past
þátíð
singular ég suðast suðaðist suðist suðaðist
þú suðast suðaðist suðist suðaðist
hann, hún, það suðast suðaðist suðist suðaðist
plural við suðumst suðuðumst suðumst suðuðumst
þið suðist suðuðust suðist suðuðust
þeir, þær, þau suðast suðuðust suðist suðuðust
imperative boðháttur
singular þú suðast (þú), suðastu
plural þið suðist (þið), suðisti1
1 Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
suðaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension
(sterk beyging) 		singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn) 		feminine
(kvenkyn) 		neuter
(hvorugkyn) 		masculine
(karlkyn) 		feminine
(kvenkyn) 		neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall) 		suðaður suðuð suðað suðaðir suðaðar suðuð
accusative
(þolfall) 		suðaðan suðaða suðað suðaða suðaðar suðuð
dative
(þágufall) 		suðuðum suðaðri suðuðu suðuðum suðuðum suðuðum
genitive
(eignarfall) 		suðaðs suðaðrar suðaðs suðaðra suðaðra suðaðra
weak declension
(veik beyging) 		singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn) 		feminine
(kvenkyn) 		neuter
(hvorugkyn) 		masculine
(karlkyn) 		feminine
(kvenkyn) 		neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall) 		suðaði suðaða suðaða suðuðu suðuðu suðuðu
accusative
(þolfall) 		suðaða suðuðu suðaða suðuðu suðuðu suðuðu
dative
(þágufall) 		suðaða suðuðu suðaða suðuðu suðuðu suðuðu
genitive
(eignarfall) 		suðaða suðuðu suðaða suðuðu suðuðu suðuðu
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.