suasoria
Latin
Etymology
From suāsōr through suāsōrius.
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [su.aːˈsoː.ri.a]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [su.aˈs̬ɔː.ri.a]
Noun
suāsōria f (genitive suāsōriae); first declension
- A type of declamatio (a rhetorical exercise) that is deliberative or suasory
- c. 102 CE, Tacitus, Dialogus de oratoribus 35:
- Nempe enim duō genera māteriārum apud rhētorās tractantur, suāsōriae et contrōversiae.
- Yes, indeed, two kinds of subjects are discussed by rhetoricians: suasory, and disputing declamations.
- Nempe enim duō genera māteriārum apud rhētorās tractantur, suāsōriae et contrōversiae.
Declension
First-declension noun.
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | suāsōria | suāsōriae |
| genitive | suāsōriae | suāsōriārum |
| dative | suāsōriae | suāsōriīs |
| accusative | suāsōriam | suāsōriās |
| ablative | suāsōriā | suāsōriīs |
| vocative | suāsōria | suāsōriae |
References
- “suasoria”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press