subcordatus

Latin

Etymology

From sub- +‎ cordatus.

Pronunciation

Adjective

subcordātus (feminine subcordāta, neuter subcordātum); first/second-declension adjective

  1. (New Latin) subcordate

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative subcordātus subcordāta subcordātum subcordātī subcordātae subcordāta
genitive subcordātī subcordātae subcordātī subcordātōrum subcordātārum subcordātōrum
dative subcordātō subcordātae subcordātō subcordātīs
accusative subcordātum subcordātam subcordātum subcordātōs subcordātās subcordāta
ablative subcordātō subcordātā subcordātō subcordātīs
vocative subcordāte subcordāta subcordātum subcordātī subcordātae subcordāta