subdelectus
Latin
Etymology
Perfect passive participle of subdēligō
Participle
subdēlēctus (feminine subdēlēcta, neuter subdēlēctum); first/second-declension participle
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | subdēlēctus | subdēlēcta | subdēlēctum | subdēlēctī | subdēlēctae | subdēlēcta | |
| genitive | subdēlēctī | subdēlēctae | subdēlēctī | subdēlēctōrum | subdēlēctārum | subdēlēctōrum | |
| dative | subdēlēctō | subdēlēctae | subdēlēctō | subdēlēctīs | |||
| accusative | subdēlēctum | subdēlēctam | subdēlēctum | subdēlēctōs | subdēlēctās | subdēlēcta | |
| ablative | subdēlēctō | subdēlēctā | subdēlēctō | subdēlēctīs | |||
| vocative | subdēlēcte | subdēlēcta | subdēlēctum | subdēlēctī | subdēlēctae | subdēlēcta | |