subdivisus
Latin
Etymology
Perfect passive participle of subdīvidō
Participle
subdīvīsus (feminine subdīvīsa, neuter subdīvīsum); first/second-declension participle
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | subdīvīsus | subdīvīsa | subdīvīsum | subdīvīsī | subdīvīsae | subdīvīsa | |
| genitive | subdīvīsī | subdīvīsae | subdīvīsī | subdīvīsōrum | subdīvīsārum | subdīvīsōrum | |
| dative | subdīvīsō | subdīvīsae | subdīvīsō | subdīvīsīs | |||
| accusative | subdīvīsum | subdīvīsam | subdīvīsum | subdīvīsōs | subdīvīsās | subdīvīsa | |
| ablative | subdīvīsō | subdīvīsā | subdīvīsō | subdīvīsīs | |||
| vocative | subdīvīse | subdīvīsa | subdīvīsum | subdīvīsī | subdīvīsae | subdīvīsa | |
References
- “subdivisus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press