subiacent
Latin
Verb
subiacent
- third-person plural present active indicative of subiaceō
Romanian
Etymology
Borrowed from French subjacent, from Latin subjacens.
Adjective
subiacent m or n (feminine singular subiacentă, masculine plural subiacenți, feminine and neuter plural subiacente)
Declension
| singular | plural | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | neuter | feminine | masculine | neuter | feminine | |||
| nominative- accusative |
indefinite | subiacent | subiacentă | subiacenți | subiacente | |||
| definite | subiacentul | subiacenta | subiacenții | subiacentele | ||||
| genitive- dative |
indefinite | subiacent | subiacente | subiacenți | subiacente | |||
| definite | subiacentului | subiacentei | subiacenților | subiacentelor | ||||