subillatus

Latin

Etymology

Perfect passive participle of subīnferō.

Participle

subillātus (feminine subillāta, neuter subillātum); first/second-declension participle

  1. subjoined

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative subillātus subillāta subillātum subillātī subillātae subillāta
genitive subillātī subillātae subillātī subillātōrum subillātārum subillātōrum
dative subillātō subillātae subillātō subillātīs
accusative subillātum subillātam subillātum subillātōs subillātās subillāta
ablative subillātō subillātā subillātō subillātīs
vocative subillāte subillāta subillātum subillātī subillātae subillāta