subjectief

Dutch

Etymology

Borrowed from French subjectif, from Latin subiectīvus. Equivalent to subject +‎ -ief.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˌsʏp.jɛkˈtif/, /ˌsʏ.bjɛkˈtif/
  • Audio:(file)
  • Hyphenation: sub‧jec‧tief
  • Rhymes: -if

Adjective

subjectief (comparative subjectiever, superlative subjectiefst)

  1. subjective

Declension

Declension of subjectief
uninflected subjectief
inflected subjectieve
comparative subjectiever
positive comparative superlative
predicative/adverbial subjectief subjectiever het subjectiefst
het subjectiefste
indefinite m./f. sing. subjectieve subjectievere subjectiefste
n. sing. subjectief subjectiever subjectiefste
plural subjectieve subjectievere subjectiefste
definite subjectieve subjectievere subjectiefste
partitive subjectiefs subjectievers —

Antonyms

Derived terms

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.