subligatio
Latin
Etymology
From sub- + ligātiō. Equivalent to subligō + -tiō.
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [sʊb.lɪˈɡaː.ti.oː]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [sub.liˈɡat̪.t̪͡s̪i.o]
Noun
subligātiō f (genitive subligātiōnis); third declension
Declension
Third-declension noun.
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | subligātiō | subligātiōnēs |
genitive | subligātiōnis | subligātiōnum |
dative | subligātiōnī | subligātiōnibus |
accusative | subligātiōnem | subligātiōnēs |
ablative | subligātiōne | subligātiōnibus |
vocative | subligātiō | subligātiōnēs |
Related terms
References
- “subligatio”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- subligatio in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.