sublineatus
Latin
Etymology
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [sʊb.lɪ.neˈaː.tʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [sub.li.neˈaː.t̪us]
Adjective
sublineātus (feminine sublineāta, neuter sublineātum); first/second-declension adjective
- (New Latin) marked with indistinct lines
- (New Latin) lined underneath
Usage notes
- Used exclusively as a taxonomic epithet and thus normally in the nominative singular; other inflections may be theoretical or rarely found.
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | sublineātus | sublineāta | sublineātum | sublineātī | sublineātae | sublineāta | |
| genitive | sublineātī | sublineātae | sublineātī | sublineātōrum | sublineātārum | sublineātōrum | |
| dative | sublineātō | sublineātae | sublineātō | sublineātīs | |||
| accusative | sublineātum | sublineātam | sublineātum | sublineātōs | sublineātās | sublineāta | |
| ablative | sublineātō | sublineātā | sublineātō | sublineātīs | |||
| vocative | sublineāte | sublineāta | sublineātum | sublineātī | sublineātae | sublineāta | |