sublutus
Latin
Etymology
Perfect passive participle of subluō
Participle
sublūtus (feminine sublūta, neuter sublūtum); first/second-declension participle
- washed underneath, having been washed underneath
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | sublūtus | sublūta | sublūtum | sublūtī | sublūtae | sublūta | |
| genitive | sublūtī | sublūtae | sublūtī | sublūtōrum | sublūtārum | sublūtōrum | |
| dative | sublūtō | sublūtae | sublūtō | sublūtīs | |||
| accusative | sublūtum | sublūtam | sublūtum | sublūtōs | sublūtās | sublūta | |
| ablative | sublūtō | sublūtā | sublūtō | sublūtīs | |||
| vocative | sublūte | sublūta | sublūtum | sublūtī | sublūtae | sublūta | |
References
- “sublutus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press