subpositus

Latin

Etymology

Perfect passive participle of subpōnō.

Participle

subpositus (feminine subposita, neuter subpositum); first/second-declension participle

  1. subjected to
  2. falsified
  3. substituted

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative subpositus subposita subpositum subpositī subpositae subposita
genitive subpositī subpositae subpositī subpositōrum subpositārum subpositōrum
dative subpositō subpositae subpositō subpositīs
accusative subpositum subpositam subpositum subpositōs subpositās subposita
ablative subpositō subpositā subpositō subpositīs
vocative subposite subposita subpositum subpositī subpositae subposita