subsannatus
Latin
Etymology
Perfect passive participle of subsannō.
Participle
subsannātus (feminine subsannāta, neuter subsannātum); first/second-declension participle
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | subsannātus | subsannāta | subsannātum | subsannātī | subsannātae | subsannāta | |
| genitive | subsannātī | subsannātae | subsannātī | subsannātōrum | subsannātārum | subsannātōrum | |
| dative | subsannātō | subsannātae | subsannātō | subsannātīs | |||
| accusative | subsannātum | subsannātam | subsannātum | subsannātōs | subsannātās | subsannāta | |
| ablative | subsannātō | subsannātā | subsannātō | subsannātīs | |||
| vocative | subsannāte | subsannāta | subsannātum | subsannātī | subsannātae | subsannāta | |