subscriptus
Latin
Etymology
Perfect passive participle of subscrībō.
Participle
subscrīptus (feminine subscrīpta, neuter subscrīptum); first/second-declension participle
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | subscrīptus | subscrīpta | subscrīptum | subscrīptī | subscrīptae | subscrīpta | |
| genitive | subscrīptī | subscrīptae | subscrīptī | subscrīptōrum | subscrīptārum | subscrīptōrum | |
| dative | subscrīptō | subscrīptae | subscrīptō | subscrīptīs | |||
| accusative | subscrīptum | subscrīptam | subscrīptum | subscrīptōs | subscrīptās | subscrīpta | |
| ablative | subscrīptō | subscrīptā | subscrīptō | subscrīptīs | |||
| vocative | subscrīpte | subscrīpta | subscrīptum | subscrīptī | subscrīptae | subscrīpta | |
Derived terms
- subscrīptīvus
References
- “subscriptus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “subscriptus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- subscriptus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.