substitut
Catalan
Etymology
Borrowed from Latin substitūtum, perfect passive participle of substituō (“to substitute”).
Pronunciation
Noun
substitut m (plural substituts, feminine substituta, feminine plural substitutes)
Related terms
Danish
Noun
substitut c (singular definite substitutten, plural indefinite substitutter)
Declension
| common gender |
singular | plural | ||
|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| nominative | substitut | substitutten | substitutter | substitutterne |
| genitive | substituts | substituttens | substitutters | substitutternes |
Further reading
French
Etymology
From Latin substitūtus.
Pronunciation
- IPA(key): /syp.sti.ty/
Audio: (file) - Homophone: substituts
Noun
substitut m (plural substituts)
Related terms
Further reading
- “substitut”, in Trésor de la langue française informatisé [Digitized Treasury of the French Language], 2012.
Romanian
Etymology
Borrowed from French substitut or Latin substitutus.
Noun
substitut m (plural substituți)
Declension
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | ||
| nominative-accusative | substitut | substitutul | substituți | substituții | |
| genitive-dative | substitut | substitutului | substituți | substituților | |
| vocative | substitutule | substituților | |||