succedaneus
Latin
Etymology
Derived from succēdō (“succeed, follow”) + -āneus.
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [sʊk.keːˈdaː.ne.ʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [sut.t͡ʃeˈd̪aː.ne.us]
Adjective
succēdāneus (feminine succēdānea, neuter succēdāneum); first/second-declension adjective
- following (i.e. in rank)
- representative
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | succēdāneus | succēdānea | succēdāneum | succēdāneī | succēdāneae | succēdānea | |
| genitive | succēdāneī | succēdāneae | succēdāneī | succēdāneōrum | succēdāneārum | succēdāneōrum | |
| dative | succēdāneō | succēdāneae | succēdāneō | succēdāneīs | |||
| accusative | succēdāneum | succēdāneam | succēdāneum | succēdāneōs | succēdāneās | succēdānea | |
| ablative | succēdāneō | succēdāneā | succēdāneō | succēdāneīs | |||
| vocative | succēdānee | succēdānea | succēdāneum | succēdāneī | succēdāneae | succēdānea | |
Descendants
- → English: succedaneous
- → Catalan: succedani
- → French: succédané
- → Galician: sucedáneo
- → Italian: succedaneo
- → Portuguese: sucedâneo
- → Spanish: sucedáneo
References
- “succedaneus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- "succedaneus", in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)
- succedaneus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.