succinericius
Latin
Alternative forms
Etymology
From sub- + ciner- (“ash”) + -icius.
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [sʊk.kɪ.nɛˈrɪ.ki.ʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [sut.t͡ʃi.neˈriː.t͡ʃi.us]
Adjective
succinericius (feminine succinericia, neuter succinericium); first/second-declension adjective
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | succinericius | succinericia | succinericium | succinericiī | succinericiae | succinericia | |
| genitive | succinericiī | succinericiae | succinericiī | succinericiōrum | succinericiārum | succinericiōrum | |
| dative | succinericiō | succinericiae | succinericiō | succinericiīs | |||
| accusative | succinericium | succinericiam | succinericium | succinericiōs | succinericiās | succinericia | |
| ablative | succinericiō | succinericiā | succinericiō | succinericiīs | |||
| vocative | succinericie | succinericia | succinericium | succinericiī | succinericiae | succinericia | |
References
- “succinericius”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- subcinericius in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.