sucidus
Latin
Alternative forms
Etymology
From sūcus (“juice, sap”) + -idus (“adjective-forming suffix”).
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [ˈsuː.kɪ.dʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [ˈsuː.t͡ʃi.d̪us]
Adjective
sūcidus (feminine sūcida, neuter sūcidum); first/second-declension adjective
Declension
First/second-declension adjective.
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | sūcidus | sūcida | sūcidum | sūcidī | sūcidae | sūcida | |
genitive | sūcidī | sūcidae | sūcidī | sūcidōrum | sūcidārum | sūcidōrum | |
dative | sūcidō | sūcidae | sūcidō | sūcidīs | |||
accusative | sūcidum | sūcidam | sūcidum | sūcidōs | sūcidās | sūcida | |
ablative | sūcidō | sūcidā | sūcidō | sūcidīs | |||
vocative | sūcide | sūcida | sūcidum | sūcidī | sūcidae | sūcida |
Descendants
- Italo-Romance:
- North-Italian:
- Friulian: soç
- Gallo-Romance:
- Ibero-Romance:
- Borrowings:
- Middle English: lana succida
References
- “sucidus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “sucidus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- sucidus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.