sucinus
Latin
Alternative forms
Etymology
From sūcinum (“amber”, noun) + -us (adjective-forming suffix).
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [ˈsuː.kɪ.nʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [ˈsuː.t͡ʃi.nus]
Adjective
sūcinus (feminine sūcina, neuter sūcinum); first/second-declension adjective
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | sūcinus | sūcina | sūcinum | sūcinī | sūcinae | sūcina | |
| genitive | sūcinī | sūcinae | sūcinī | sūcinōrum | sūcinārum | sūcinōrum | |
| dative | sūcinō | sūcinae | sūcinō | sūcinīs | |||
| accusative | sūcinum | sūcinam | sūcinum | sūcinōs | sūcinās | sūcina | |
| ablative | sūcinō | sūcinā | sūcinō | sūcinīs | |||
| vocative | sūcine | sūcina | sūcinum | sūcinī | sūcinae | sūcina | |
References
- “sucinus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- sucinus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.