sulcirostris
Latin
Etymology
New Latin; from sulcus (“furrow”) + rostrum (“beak”).
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [sʊɫ.kɪˈroːs.trɪs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [sul̠ʲ.t͡ʃiˈrɔs.t̪ris]
Adjective
sulcirōstris (neuter sulcirōstre); third-declension two-termination adjective
Usage notes
- Used almost exclusively as a taxonomic epithet and thus not normally in inflected forms other than the nominative singular.
Declension
Third-declension two-termination adjective.
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| masc./fem. | neuter | masc./fem. | neuter | ||
| nominative | sulcirōstris | sulcirōstre | sulcirōstrēs | sulcirōstria | |
| genitive | sulcirōstris | sulcirōstrium | |||
| dative | sulcirōstrī | sulcirōstribus | |||
| accusative | sulcirōstrem | sulcirōstre | sulcirōstrēs sulcirōstrīs |
sulcirōstria | |
| ablative | sulcirōstrī | sulcirōstribus | |||
| vocative | sulcirōstris | sulcirōstre | sulcirōstrēs | sulcirōstria | |