summonendus
Latin
Etymology
Future passive participle of summoneō.
Participle
summonendus (feminine summonenda, neuter summonendum); first/second-declension participle
- alternative form of submonendus
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | summonendus | summonenda | summonendum | summonendī | summonendae | summonenda | |
| genitive | summonendī | summonendae | summonendī | summonendōrum | summonendārum | summonendōrum | |
| dative | summonendō | summonendae | summonendō | summonendīs | |||
| accusative | summonendum | summonendam | summonendum | summonendōs | summonendās | summonenda | |
| ablative | summonendō | summonendā | summonendō | summonendīs | |||
| vocative | summonende | summonenda | summonendum | summonendī | summonendae | summonenda | |