summurmurans
Latin
Etymology
Present participle of summurmurō.
Participle
summurmurāns (genitive summurmurantis); third-declension one-termination participle
- alternative form of submurmurans
Declension
Third-declension participle.
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| masc./fem. | neuter | masc./fem. | neuter | ||
| nominative | summurmurāns | summurmurantēs | summurmurantia | ||
| genitive | summurmurantis | summurmurantium | |||
| dative | summurmurantī | summurmurantibus | |||
| accusative | summurmurantem | summurmurāns | summurmurantēs summurmurantīs |
summurmurantia | |
| ablative | summurmurante summurmurantī1 |
summurmurantibus | |||
| vocative | summurmurāns | summurmurantēs | summurmurantia | ||
1When used purely as an adjective.