superaedificans
Latin
Etymology
Present participle of superaedificō.
Participle
superaedificāns (genitive superaedificantis); third-declension one-termination participle
- building over or upon
Declension
Third-declension participle.
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| masc./fem. | neuter | masc./fem. | neuter | ||
| nominative | superaedificāns | superaedificantēs | superaedificantia | ||
| genitive | superaedificantis | superaedificantium | |||
| dative | superaedificantī | superaedificantibus | |||
| accusative | superaedificantem | superaedificāns | superaedificantēs superaedificantīs |
superaedificantia | |
| ablative | superaedificante superaedificantī1 |
superaedificantibus | |||
| vocative | superaedificāns | superaedificantēs | superaedificantia | ||
1When used purely as an adjective.