superciliosus
Latin
Etymology
supercilium (“eyebrow”) + -osus
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [sʊ.pɛr.kɪ.liˈoː.sʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [su.per.t͡ʃi.liˈɔː.s̬us]
Adjective
superciliōsus (feminine superciliōsa, neuter superciliōsum); first/second-declension adjective
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | superciliōsus | superciliōsa | superciliōsum | superciliōsī | superciliōsae | superciliōsa | |
| genitive | superciliōsī | superciliōsae | superciliōsī | superciliōsōrum | superciliōsārum | superciliōsōrum | |
| dative | superciliōsō | superciliōsae | superciliōsō | superciliōsīs | |||
| accusative | superciliōsum | superciliōsam | superciliōsum | superciliōsōs | superciliōsās | superciliōsa | |
| ablative | superciliōsō | superciliōsā | superciliōsō | superciliōsīs | |||
| vocative | superciliōse | superciliōsa | superciliōsum | superciliōsī | superciliōsae | superciliōsa | |
Descendants
- English: supercilious
References
- “superciliosus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- superciliosus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.