superdictus

Latin

Etymology

Perfect passive participle of superdīcō.

Participle

superdictus (feminine superdicta, neuter superdictum); first/second-declension participle

  1. said in addition; aforementioned

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative superdictus superdicta superdictum superdictī superdictae superdicta
genitive superdictī superdictae superdictī superdictōrum superdictārum superdictōrum
dative superdictō superdictae superdictō superdictīs
accusative superdictum superdictam superdictum superdictōs superdictās superdicta
ablative superdictō superdictā superdictō superdictīs
vocative superdicte superdicta superdictum superdictī superdictae superdicta