superiaciens
Latin
Etymology
Present participle of superiaciō
Participle
superiaciēns (genitive superiacientis); third-declension one-termination participle
- This term needs a translation to English. Please help out and add a translation, then remove the text
{{rfdef}}.
Declension
Third-declension participle.
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| masc./fem. | neuter | masc./fem. | neuter | ||
| nominative | superiaciēns | superiacientēs | superiacientia | ||
| genitive | superiacientis | superiacientium | |||
| dative | superiacientī | superiacientibus | |||
| accusative | superiacientem | superiaciēns | superiacientēs superiacientīs |
superiacientia | |
| ablative | superiaciente superiacientī1 |
superiacientibus | |||
| vocative | superiaciēns | superiacientēs | superiacientia | ||
1When used purely as an adjective.