supernatatus
Latin
Etymology
Perfect passive participle of supernatō
Participle
supernatātus (feminine supernatāta, neuter supernatātum); first/second-declension participle
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | supernatātus | supernatāta | supernatātum | supernatātī | supernatātae | supernatāta | |
| genitive | supernatātī | supernatātae | supernatātī | supernatātōrum | supernatātārum | supernatātōrum | |
| dative | supernatātō | supernatātae | supernatātō | supernatātīs | |||
| accusative | supernatātum | supernatātam | supernatātum | supernatātōs | supernatātās | supernatāta | |
| ablative | supernatātō | supernatātā | supernatātō | supernatātīs | |||
| vocative | supernatāte | supernatāta | supernatātum | supernatātī | supernatātae | supernatāta | |