supersubstantialis
Latin
Etymology
From super- + substantialis. Coined as a calque of ἐπιούσιος (epioúsios), with super- for ἐπί (epí) and substantia for οὐσία (ousía).
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [sʊ.pɛr.sʊp.stan.tiˈaː.lɪs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [su.per.sub.st̪an.t̪͡s̪iˈaː.lis]
Adjective
supersubstantiālis (neuter supersubstantiāle); third-declension two-termination adjective
- "life-sustaining"
Declension
Third-declension two-termination adjective.
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| masc./fem. | neuter | masc./fem. | neuter | ||
| nominative | supersubstantiālis | supersubstantiāle | supersubstantiālēs | supersubstantiālia | |
| genitive | supersubstantiālis | supersubstantiālium | |||
| dative | supersubstantiālī | supersubstantiālibus | |||
| accusative | supersubstantiālem | supersubstantiāle | supersubstantiālēs supersubstantiālīs |
supersubstantiālia | |
| ablative | supersubstantiālī | supersubstantiālibus | |||
| vocative | supersubstantiālis | supersubstantiāle | supersubstantiālēs | supersubstantiālia | |
Derived terms
References
- “supersubstantialis”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- supersubstantialis in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
- supersubstantialis in Ramminger, Johann (16 July 2016 (last accessed)) Neulateinische Wortliste: Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700[1], pre-publication website, 2005-2016