surrectio

Latin

Noun

surrēctiō f (genitive surrēctiōnis); third declension

  1. erection (of a building, etc.)
  2. resurrection

Declension

Third-declension noun.

singular plural
nominative surrēctiō surrēctiōnēs
genitive surrēctiōnis surrēctiōnum
dative surrēctiōnī surrēctiōnibus
accusative surrēctiōnem surrēctiōnēs
ablative surrēctiōne surrēctiōnibus
vocative surrēctiō surrēctiōnēs

Descendants

  • English: surrection

References