surtuc
Romanian
Etymology
Borrowed from Russian сюртук (sjurtuk).
Noun
surtuc n (plural surtuce)
- (dated) coat
Declension
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | ||
| nominative-accusative | surtuc | surtucul | surtuce | surtucele | |
| genitive-dative | surtuc | surtucului | surtuce | surtucelor | |
| vocative | surtucule | surtucelor | |||