surugiu
Romanian
Etymology
Borrowed from Ottoman Turkish سوریجی (sürücü).
Noun
surugiu m (plural surugii)
Declension
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | ||
| nominative-accusative | surugiu | surugiul | surugii | surugiii | |
| genitive-dative | surugiu | surugiului | surugii | surugiilor | |
| vocative | surugiule | surugiilor | |||