suscensendus
Latin
Etymology
Future passive participle of suscēnseō.
Participle
suscēnsendus (feminine suscēnsenda, neuter suscēnsendum); first/second-declension participle
- alternative form of succēnsendus
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | suscēnsendus | suscēnsenda | suscēnsendum | suscēnsendī | suscēnsendae | suscēnsenda | |
| genitive | suscēnsendī | suscēnsendae | suscēnsendī | suscēnsendōrum | suscēnsendārum | suscēnsendōrum | |
| dative | suscēnsendō | suscēnsendae | suscēnsendō | suscēnsendīs | |||
| accusative | suscēnsendum | suscēnsendam | suscēnsendum | suscēnsendōs | suscēnsendās | suscēnsenda | |
| ablative | suscēnsendō | suscēnsendā | suscēnsendō | suscēnsendīs | |||
| vocative | suscēnsende | suscēnsenda | suscēnsendum | suscēnsendī | suscēnsendae | suscēnsenda | |