sustinens
Latin
Etymology
Present participle of sustineō.
Participle
sustinēns (genitive sustinentis); third-declension one-termination participle
Declension
Third-declension participle.
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| masc./fem. | neuter | masc./fem. | neuter | ||
| nominative | sustinēns | sustinentēs | sustinentia | ||
| genitive | sustinentis | sustinentium | |||
| dative | sustinentī | sustinentibus | |||
| accusative | sustinentem | sustinēns | sustinentēs sustinentīs |
sustinentia | |
| ablative | sustinente sustinentī1 |
sustinentibus | |||
| vocative | sustinēns | sustinentēs | sustinentia | ||
1When used purely as an adjective.