svärtning
Swedish
Etymology
From svärta + -ning. Cognate of German Schwärzung.
Noun
svärtning c
Declension
| nominative | genitive | ||
|---|---|---|---|
| singular | indefinite | svärtning | svärtnings |
| definite | svärtningen | svärtningens | |
| plural | indefinite | — | — |
| definite | — | — |
From svärta + -ning. Cognate of German Schwärzung.
svärtning c
| nominative | genitive | ||
|---|---|---|---|
| singular | indefinite | svärtning | svärtnings |
| definite | svärtningen | svärtningens | |
| plural | indefinite | — | — |
| definite | — | — |