swica

Old English

Etymology

From swic +‎ -a.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈswi.kɑ/

Noun

swica m

  1. deceiver
  2. traitor

Declension

Weak:

singular plural
nominative swica swican
accusative swican swican
genitive swican swicena
dative swican swicum

Derived terms

References