syfre
Old English
Alternative forms
Etymology
From Proto-West Germanic *sūbrī.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈsyːf.re/, [ˈsyːv.re]
Adjective
sȳfre (superlative sȳfrust)
Declension
Declension of sȳfre — Strong
| Singular | Masculine | Feminine | Neuter |
|---|---|---|---|
| Nominative | sȳfre | sȳfru, sȳfro | sȳfre |
| Accusative | sȳferne | sȳfre | sȳfre |
| Genitive | sȳfres | sȳfre | sȳfres |
| Dative | sȳfrum | sȳfre | sȳfrum |
| Instrumental | sȳfre | sȳfre | sȳfre |
| Plural | Masculine | Feminine | Neuter |
| Nominative | sȳfre | sȳfra, sȳfre | sȳfru, sȳfro |
| Accusative | sȳfre | sȳfra, sȳfre | sȳfru, sȳfro |
| Genitive | sȳfra | sȳfra | sȳfra |
| Dative | sȳfrum | sȳfrum | sȳfrum |
| Instrumental | sȳfrum | sȳfrum | sȳfrum |
Declension of sȳfre — Weak
| Singular | Masculine | Feminine | Neuter |
|---|---|---|---|
| Nominative | sȳfra | sȳfre | sȳfre |
| Accusative | sȳfran | sȳfran | sȳfre |
| Genitive | sȳfran | sȳfran | sȳfran |
| Dative | sȳfran | sȳfran | sȳfran |
| Instrumental | sȳfran | sȳfran | sȳfran |
| Plural | Masculine | Feminine | Neuter |
| Nominative | sȳfran | sȳfran | sȳfran |
| Accusative | sȳfran | sȳfran | sȳfran |
| Genitive | sȳfra, sȳfrena | sȳfra, sȳfrena | sȳfra, sȳfrena |
| Dative | sȳfrum | sȳfrum | sȳfrum |
| Instrumental | sȳfrum | sȳfrum | sȳfrum |
Derived terms
Descendants
- Middle English: syfre
References
- Joseph Bosworth, T. Northcote Toller (1898) “sȳfre”, in An Anglo-Saxon Dictionary, second edition, Oxford: Oxford University Press.