synchronistyczny

Polish

Etymology

Adapted borrowing of English synchronistic +‎ -ny.[1] By surface analysis, synchronizm +‎ -yczny.[2] First attested in 1821.[3]

Pronunciation

  • IPA(key): /sɘŋ.xrɔ.ɲisˈtɘt͡ʂ.nɘ/
  • Rhymes: -ɘt͡ʂnɘ
  • Syllabification: syn‧chro‧nis‧tycz‧ny

Adjective

synchronistyczny (not comparable, no derived adverb)

  1. (relational) synchronistic (of or pertaining to synchronism; arranged according to correspondence in time)
    tablica synchronistyczna ― synchronistic table

Declension

Declension of synchronistyczny (hard)
singular plural
masculine animate masculine inanimate feminine neuter virile (= masculine personal) non-virile
nominative synchronistyczny synchronistyczna synchronistyczne synchronistyczni synchronistyczne
genitive synchronistycznego synchronistycznej synchronistycznego synchronistycznych
dative synchronistycznemu synchronistycznej synchronistycznemu synchronistycznym
accusative synchronistycznego synchronistyczny synchronistyczną synchronistyczne synchronistycznych synchronistyczne
instrumental synchronistycznym synchronistyczną synchronistycznym synchronistycznymi
locative synchronistycznym synchronistycznej synchronistycznym synchronistycznych

References

  1. ^ Mirosław Bańko, Lidia Wiśniakowska (2021) “synchronistyczny”, in Wielki słownik wyrazów obcych, →ISBN
  2. ^ Halina Zgółkowa, editor (1994–2005), “synchronistyczny”, in Praktyczny słownik współczesnej polszczyzny, volumes 1–50, Poznań: Wydawnictwo Kurpisz, →ISBN
  3. ^ Feliks Bentkowski (1821) Wstęp do historyi powszechnéy (in Polish), page 6

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.