synchronizacyjny
Polish
Etymology
From synchronizacja + -ny.[1] First attested in 1911.[2]
Pronunciation
- IPA(key): /sɘŋ.xrɔ.ɲi.zaˈt͡sɘj.nɘ/
- Rhymes: -ɘjnɘ
- Syllabification: syn‧chro‧ni‧za‧cyj‧ny
Adjective
synchronizacyjny (not comparable, no derived adverb)
- (relational) synchronizational (of or relating to the act of making two things, phenomena, etc. synchronized)
Declension
Declension of synchronizacyjny (hard)
| singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine animate | masculine inanimate | feminine | neuter | virile (= masculine personal) | non-virile | |
| nominative | synchronizacyjny | synchronizacyjna | synchronizacyjne | synchronizacyjni | synchronizacyjne | |
| genitive | synchronizacyjnego | synchronizacyjnej | synchronizacyjnego | synchronizacyjnych | ||
| dative | synchronizacyjnemu | synchronizacyjnej | synchronizacyjnemu | synchronizacyjnym | ||
| accusative | synchronizacyjnego | synchronizacyjny | synchronizacyjną | synchronizacyjne | synchronizacyjnych | synchronizacyjne |
| instrumental | synchronizacyjnym | synchronizacyjną | synchronizacyjnym | synchronizacyjnymi | ||
| locative | synchronizacyjnym | synchronizacyjnej | synchronizacyjnym | synchronizacyjnych | ||
References
- ^ Halina Zgółkowa, editor (1994–2005), “synchronizacyjny”, in Praktyczny słownik współczesnej polszczyzny, volumes 1–50, Poznań: Wydawnictwo Kurpisz, →ISBN
- ^ Mieczysław Pożaryski (1911) Projektowanie niewielkich urządzeń oświetlenia elektrycznego i przenoszenia siły (in Polish), page 68
Further reading
- synchronizacyjny in Polish dictionaries at PWN
- synchronizacyjny in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego